" آزبست " تهرانی‌ها را به سرطان تهدید می‌‌‌‌‌کند

- میزان آلاینده سمی و سرطان زای آزبست در هوای تهران 50 برابر کشورهای اروپایی و امریکا است.

حسین صرافی: میزان آلاینده سمی و سرطان زای آزبست در هوای تهران 50 برابر کشورهای اروپایی و امریکا است.

در حالی که قانون عدم استفاده از آزبست در همه کارخانه ها و واحدهای صنعتی در سال 1379 در هیات دولت تصویب شد و بر اساس این قانون، استفاده از این عنصر بسیار خطرناک باید در کارخانه های کشور متوقف می شد، اما تاکنون فقط تعداد انگشت شماری در این باره اقدام کرده اند.

یوسف رشیدی، مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، در گفت و گو با مهر از وجود ماده سمی و سرطان زای آزبست در هوای پایتخت خبر داد و گفت:" نمونه گیری هایی در مورد آلاینده سمی آزبست در هوای تهران صورت گرفته که در اولین نمونه گیری حدود 3 هزارم فیبر یا لیف بر سانتی متر مکعب ماده سمی در هوا مشاهده شده است."

سرهنگ سید هادی هاشمی، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ نیز با اشاره به آزمایش انجام شده بر روی نیروهای پلیس در پایتخت گفت:" آمارها نشان می‌دهد میزان الیاف آلاینده سرطان‌زا آزبست در ریه ماموران پلیس تهران چهار برابر میزان آزبست هوای پایتخت است."

در همین حال متخصصان محیط زیست با ابراز نگرانی از میزان بالای آزبست در هوای تهران نسبت به آثار سوء این ماده بر بدن انسان هشدار دادند.

ایران، بزرگترین وارد کننده آزبست خاورمیانه

دکتر اسماعیل کهرم در حالی که ایران را بزرگترین وارد کننده آزبست در خاورمیانه می داند به خبر آنلاین می گوید:" این موضوع نگران کننده است، اما تا ابد که نمی توانیم به بهانه نبود جایگزین از فرآورده های آزبست استفاده کنیم. امروز کشورهای آلوده به آزبست در دنیا بسیار کم و بیشتر کشورها نیز این ماده را حذف کرده اند، زیرا همه به خوبی می دانند که آزبست یک ماده سرطان زا و بسیار مضر است."

این متخصص محیط زیست به جایگزین های آزبست و ارزان بودن آنها اشاره می کند و می افزاید:" برخی کارخانه ها و واحدهای صنعتی گران بودن و در دسترس نبودن جایگزین آزبست را بهانه قرار می دهند و به سمت جایگزین کردن آن نمی روند، این در حالی است که سازمان حفاظت محیط زیست با واحدهای صنعتی استفاده کننده از آزبست به شدت برخورد می کند تا از فعالیت آنها جلوگیری شود."

هنوز عمده صنایع از آزبست استفاده می کنند

دکتر ناصر کرمی، روزنامه نویس محیط زیست و اقلیم شناس می گوید:" سرطان زا بودن ترکیبات آزبست بر هیچ کس پوشیده نیست و تمام کشورهای دنیا اذعان دارند افرادی که به طور مداوم با آزبست در تماس هستند، دچار عوارض و بیماری های لاعلاجی مانند سرطان می شوند."

او می افزاید:" متاسفانه با همه خطراتی که این ماده دارد همچنان در عمده صنایع کشور استفاده می شود."

این اقلیم شناس تاکید می کند:" میزان خطر آزبست با تغییر روش های کاربرد آن در تولیدات کاهش پیدا نمی کند بلکه تنها راه حل برای مقابله با آثار سوء آن، حذف کامل از کلیه صنایع است؛ همچنان که دیگر کشورها با جایگزینی مواد بی خطر به جای آزبست در راستای حفظ سلامت جامعه وارد عمل شده و در این زمینه موفق هم بوده اند. متاسفانه ما جزو معدود کشورهایی هستیم که هنوز از آزبست استفاده می کنیم که شاید علت اصلی آن نبود شناخت از خطرات گسترده این کانی باشد."

بیماری های خطرناک ناشی از تنفس آزبست

دکتر علی حسینی، فوق تخصص ریه، که تحقیقات جامعی درباره موارد استفاده و ضررهای آزبست انجام داده است، می گوید:" در بعضی مراجع علمی، آزبست بعد از سرب و جیوه به عنوان خطرناک ترین ماده برای محیط زیست و سلامت انسان محسوب شده است. آزبستوس، سرطان ریه و مزوتلیوم از جمله بیماری های خطرناکی است که در نتیجه تأثیرات آزبست در انسان بروز می کند."

او می افزاید:" آزبستوس نوعی بیماری ریوی است که در نتیجه تنفس الیاف بسیار نازک آزبستی به وجود می آید. الیاف آزبست بسیار پایدار است، بنابراین به آسانی حل نمی شود و تا سالیان متمادی در بافت ریه باقی می ماند و به مرور زمان منتهی به " فیبروز " یعنی سفت شدن بافت ریه و تنگی نفس می شود. بیماری آزبستوس قابل علاج نیست ولی با جلوگیری از تنفس بیشتر گرد و غبار آزبستی می توان سرعت پیشرفت این بیماری را تا حدودی کند کرد."

این پزشک معتقد است:" علاوه بر آزبستوس و سرطان ریه، یکی دیگر از بیماری هایی که به دلیل تنفس گرد و غبار آزبست به وجود می آید، مزوتلیوم است. مزوتلیوم نوعی سرطان بدخیم است که فقط از طریق تماس و تنفس آزبست به وجود می آید. متأسفانه هنوز نحوه شکل گیری این بیماری مشخص نشده ولی واضح است که الیاف بسیار نازک آزبستی، به لایه نازک ریه می چسبد و سپس به مرور زمان در ریه پخش و به این طریق باعث ایجاد سرطان می شود."